Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
zabiedzony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zabiedzonydzeni {{/stl 8}}{{stl 7}} wychudzony, źle wyglądający na skutek niedostatku; wynędzniały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabiedzone dziecko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabiedzony — zabiedzonydzeni «źle wyglądający wskutek niedostatku; niedożywiony, wymizerowany, wynędzniały» Zabiedzone, szczuplutkie dziecko … Słownik języka polskiego
chudzina — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. chudzinanie; lm MB. chudzinany, D. chudzinain (także: DB. chudzinanów tylko o mężczyznach) «ze współczuciem, politowaniem o człowieku lub zwierzęciu chudym, wychudzonym» Zabiedzony chudzina. Wóz ciągnęła wynędzniała… … Słownik języka polskiego
hetka — ż III, CMs. hetkatce; lm D. hetkatek 1. przestarz. «człowiek mało znaczący, ubogi; byle kto» dziś tylko we fraz. Mieć kogoś, uważać kogoś za hetkę pętelkę «mieć kogoś za nic, lekceważyć kogoś» 2. daw. «lichy, zabiedzony koń» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kundelek — m III, DB. kundeleklka, N. kundeleklkiem; lm M. kundeleklki zdr. od kundel Zabiedzony kundelek … Słownik języka polskiego
chudzielec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, W. chudzieleclcu || chudzieleclcze; lm M. chudzieleclcy || chudzieleclce, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś bardzo chudy, mizerny, zabiedzony (często z odcieniem żartobliwym); chudzina, chudeusz : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nędzny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nędznyni, nędznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadczący o nędzy, ubóstwie; wywołany nędzą; zniszczony, lichy, podły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nędzna chałupa, zagroda. Nędzne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynędzniały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wynędzniałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który wynędzniał; zabiedzony, wymizerowany, wychudły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wynędzniałe dzieci. Wynędzniała twarz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
